Dobrze się myśli literaturą. Ryszard Koziołek
Chyba niewielu miłośników książek jest w stanie przejść obojętnie koło takiego tytułu - sformułowania genialnego w swojej prostocie. Zachęceni i zaintrygowani zaglądamy do środka i już nic nie jest w stanie oderwać nas od dalszej lektury. Zbiór esejów profesora Ryszarda Koziołka otwierają „Deklaracje”, pod którymi każdy z nas, pożeraczy słowa drukowanego, podpisałby się bez wahania obiema rękami. Proszę bardzo pierwsze zdanie: „Mam skłonność do przyznawania literaturze rangi najwyższego składnika kultury. (…) Jestem notorycznym poszukiwaczem dowodów, że literatura to konieczność mówiącego człowieka.” Z każdą następną stroną przeżywamy nowe zaskoczenie i zdumienie, że znalazł się ktoś, kto myśli podobnie i potrafił tak trafnie nazwać nasze własne refleksje: „Literatura nauczyła nas pragnąć czegoś „innego”, wychodzić poza rytuał wyznaczany bądź przez konwencję życia wspólnoty, bądź po prostu przez potrzeby ciała. (…) Za tę niezgodę na własną kondycję gatunkową, społeczną, historyczną odpowiedzialna jest literatura jako nauczycielka pragnienia odmiany życia.” I nie sposób oprzeć się, aby nie przytoczyć kolejnych smakowitych zdań: „Przez pewien czas wydawało się, że miejsce literatury zajęła kultura obrazu. W latach dziewięćdziesiątych tak myślałem. Dziś znów uważam, że nic nie zastąpiło literatury i nic nie jest w stanie jej zastąpić. Ludzie mogą nie czytać, tylko że są wtedy pozbawieni pewnej dyspozycji intelektualnej, której nie sposób nabyć inaczej. Nieczytającym zanika pewien organ. (…) Ten rodzaj organizowania świata za sprawą narracji i metafory, sensownego przedstawienia sobie zdarzeń i przeżyć, którego dokonujemy, czytając, jest niemożliwy do powtórzenia inaczej niż w języku. Tylko że zdążyliśmy o tym zapomnieć.” Dla porządku tylko trzeba dodać, że pozostałe eseje dotyczą konkretnych dzieł i ich twórców. Czyta się je wyśmienicie, bez względu czy zdążyliśmy się z omawianymi książkami zapoznać i czy w ogóle mieliśmy je w swoich planach czytelniczych, bo przede wszystkim są dowodem na to, że „literaturą myśli się i mówi lepiej niż innymi dyskursami”. Książka dostępna w zbiorach Książnicy Karkonoskiej. (KH)
Plan Wilka. Tadeusz Starostecki
Autor poczytnych przedwojennych książek sensacyjnych Rafał Żychoń przyjeżdża do leśniczówki na wciąż niespokojny Dolny Śląsk. Wezwany przez zaniepokojonego Tomasza Gruzę zaczyna prywatne śledztwo. Powód dotychczasowych ataków i prób zabójstwa wydaje się początkowo bardzo jasny. W którymś z kominków leśniczówki ukryty został skarb byłego właściciela – barona von Stromberga. Akcja zdecydowanie nabiera tempa po tym, jak z jednej z książek barona wypada tajemniczy list. Treść listu sugeruje, że jego autor może mieć związki z kontrwywiadem i Planem Wilka. Sprawa jest na tyle poważna, że ściąga z Wrocławia porucznika Huberta Górnego z sekcji N Milicji Obywatelskiej. Atmosfera staje się gęsta, nad każdym, kto angażuje się w śledztwo zawisło śmiertelne zagrożenie. Wróg nie ma skrupułów, bo gra o sprawy rangi międzynarodowej. Napięcie utrzymuje się aż do ostatniej strony, a szala zwycięstwa jest kapryśna. Tajemniczy mroczny Pułkownik na czele grupy niemieckich podziemnych organizacji to niezwykle zdeterminowany i przebiegły rywal. Czy pisarz, leśnik, porucznik MO , lokalni milicjanci oraz Joanna zdołają wyjść z tej sensacji cało? Wartka fabuła, doskonale budowane napięcie oraz wyraziste charaktery sprawiają, że wznowiony po ponad 60 latach kryminał czyta się doskonale. Książka dostępna w zbiorach Książnicy Karkonoskiej. (JJ)
Trzymaj się Mańka. Małgorzata Kalicińska; czyta : Marta Klubowicz
Powieści tej autorki są znane i lubiane przez rzesze czytelniczek w całym kraju. Najnowsza powieść Małgorzaty Kalicińskiej nosi tytuł ,, Trzymaj się Mańka!” i stanowi kontynuację książki ,,Lilka”. To powieść obyczajowa z gatunku tych, co dobrze się je czyta, gdy na dworze mróz i plucha. ,,Mańka” to dobry pomysł na idealne popołudnie. Tytułowa Marianna to kobieta dojrzała po pięćdziesiątce. Była żona, matka dorosłego syna, córka kochającego ojca. Atrakcyjna, inteligentna, dowcipna i taka, jak u Kalicińskiej bywa – zwyczajna. Kobieta ,, po przejściach”. Po owych ,,przejściach” ( śmierć bliskich osób, rozwód) w końcu zaczyna dostrzegać uroki życia. Dostaje niecodzienne zaproszenie do odwiedzenia internetowego przyjaciela w Ulsan, w Korei Południowej. Korzysta z tego zaproszenia…
Gorąco polecam tę najnowszą powieść M. Kalicińskiej przede wszystkim tym, którzy pragną lektury ciekawej, spokojnej i mądrej. Audiobook dostępny w zbiorach Książnicy Karkonoskiej. (AS)
