Effi ma zaledwie 1,5 roku i nie należy do małych psów. Jednak w relacjach z nią nie jest to właściwie istotne, ponieważ jest bardzo podporządkowana człowiekowi i łatwo jest przekazywać jej swoje oczekiwania, które Effi zawsze stara się spełnić. Z rezultatem może być różnie, ale nie wynika to nigdy ze złej woli Effi. Raczej jest to efekt lęków, które bardzo wpływają na jej zachowanie. Z czego to wynika, dokładnie nie wiemy, ale widać i to mocno, że wcześniejszy jej los nie był dobry. Przyglądając się jej widzimy młodą i piękną suczkę, w której niestety skumulował się strach i wiele lęków. Zawsze na początku znajomości Effi wnikliwie bada człowieka i dopiero kiedy poczuje się pewnie jest w stanie okazać swoje pełne zaufanie i akceptację. Jeśli tylko coś ją zaniepokoi wybiera ucieczkę i obserwuje wszystko z dystansu. Trwa to jednak tylko chwilę, bo ciekawość względem człowieka jaką ma w sobie Effi zawsze zwycięża. Cierpliwość zostaje nagrodzona, Effi najpierw nieśmiało wygląda zza budy, a później jeszcze raz próbuje poznać osobę, która zdecydowała się poświęcić jej czas. Naprawdę warto docenić fakt, że Effi zawsze się stara, potykając się lecz nie poddając. Jeśli już się z kimś zaznajomi, to zrobi naprawdę wiele dla rozwinięcia przyjaźni. Zdajemy sobie sprawę, że jeszcze daleka droga przed nią, jeszcze wiele razy będzie musiała próbować, ale mamy pewność, że w końcu uda się jej zapomnieć o przeszłości. Dzieli ją od tego naprawdę niewiele. Wierzymy mocno, że w Effi wkrótce dokona całkowita przemiana.
Haczi: drobny, niepozorny, starszy. Trudno go dostrzec, ale dla Hacziego nie jest to wielki problem. Ten wieczny optymista i tak postawi na swoim i przedstawi się wszystkim. Promienny uśmiech, który przeważnie nie znika mu z pyszczka stał się jego dewizą. Przez pryzmat jego wewnętrznej radości można wywnioskować wiele o jego charakterze. To dzielny psiak, który w dojrzałym już wieku musiał definitywnie pożegnać się z życiem, do którego był przyzwyczajony gdy zmarła jego ukochana pani. Później wszystko działo się już bardzo szybko, dopełniono formalności i skierowano Hacziego do naszego schroniska. Na pewno nie był przygotowany na utratę wszystkiego co się kocha. Haczi przez kilka pierwszych dni był oszołomiony i panicznie przestraszony. Z tego wszystkiego podniósł się sam, w sposób właściwie niezauważalny. A po niespełna tygodniu mogliśmy poznać nowego Haczi takiego jakim jest naprawdę. Myślę, że to właśnie jego wewnętrzny optymizm pomógł mu przetrwać trudny czas. Haczi zaczyna od początku z bagażem doświadczeń, z latami przeżytymi, które odcisnęły piętno na jego wyglądzie. I choć nie jest to być może potencjalnie najlepszy kandydat do adopcji, to zachęcamy gorąco, aby rozważyć jego kandydaturę. Tyle optymizmu i nadziei ile ma ten drobny piesek, wystarczy by obdarować całą rodzinę.
Focus a właściwie jeszcze Fokusik jest rocznym psem o bajecznej urodzie i barwnym charakterze. To kolejny kandydat wyczekujący nowej rodziny. Z Focusem raczej nie będziecie się Państwo nudzić. Dostarczy Wam niezapomnianych wrażeń, ale będzie także wyzwaniem przez pierwszy i przełomowy okres adaptacyjny w nowym domu. Focus jest na etapie uczenia się życia, obecnie nie ma dla niego rzeczy czy też osoby, która nie wzbudzałaby jego ogromnego zainteresowania. Focus chce wszystko poznać, zobaczyć, doświadczyć. Czasami może być to kłopotliwe, czasami nawet niebezpieczne. Dlatego osoba, która stałaby się przewodnikiem dla Focusa i wytłumaczyła mu reguły rządzące światem byłaby dla niego najlepszą alternatywą. W tym psie piękne jest to, jak mocno doświadcza on drobnych spraw, z jaką łatwością wpada w zachwyt nad drobiazgami. Dla nas, zabieganych, to właściwie niezauważalne rzeczy, a dla niego te drobne cuda są wszystkim. W życiu Focusa powinien nastąpić przełom, a to wydarzyłoby się dzięki rodzinie, która w chaos - który sam tworzy - wprowadzi systematyczność. Regularne ćwiczenia przede wszystkim nad koncentracją pozwoliłyby mu popracować nad umiejętnościami, rozszerzyć wachlarz zalet. Focus ma ich wiele, czasami jednak w swoim biegu zapomina, jak z nich korzystać. To zrozumiałe, jeśli zdamy sobie sprawę, że jest młodzikiem dopiero rozpoczynającym swoje życie. Wszytko przed nim. Trzymamy więc mocno kciuki, aby jak najszybciej udało mu się spotkać wymarzoną rodzinę.
Komentarz autorki:
Wielu ludzi porusza widok psów zamkniętych w boksach schroniska. Na wielu działa również błagalne spojrzenie psiaków w obiektyw aparatu. Decydując się na adopcję, trzeba jednak pamiętać, że czworonogi, szczególnie te, które trafiły do schroniska, wiele przeszły i nie są maskotką, której można się pozbyć, kiedy nam się znudzi. Dlatego tylko świadoma adopcja tych zwierzaków ma sens. Te psiaki potrzebują bowiem miłości oraz troski, ale przede wszystkim nie zasługują na to, by kolejny raz ich ktoś skrzywdził lub porzucił…
Angelika Grzywacz- Dudek
