Misia jest obecnie najmniejszą suczką w schronisku. 12-letnia seniorka, dla której upływający czas był zdecydowanie łaskawy. W jej wyglądzie widać zaledwie muśnięcie przeżytych lat, lekko siwiejący pyszczek i wzrok nie tak bystry jak dawniej. Jej maleńka postać cały czas jest na widoku. Misia czujnie i z wielkim zaangażowaniem śledzi wszystkie wydarzenia schroniskowe. Odwiedziny nowych osób to dla niej wielkie święto i Misia wykorzystuje ten czas, aby zaprezentować się gościom. Cóż z tego, jeśli właśnie aspekt związany z wiekiem psów przeważnie decyduje o wyborze innego podopiecznego. Misia znajduje się na przegranej pozycji, jej starania zazwyczaj idą na marne. Nie chcę po raz kolejny namawiać do przemyślenia decyzji o adopcji starszego psa, bo to trudne wybory, które zawsze powinny wynikać z potrzeby serca. Ale proszę o jedno, zatrzymajcie się Państwo choć na chwilę przy boksie numer 3 gdzie mieszka Misia. Zobaczycie być może to, co ja widzę codziennie - wspaniałą, mądrą suczkę. Dzielną niezmiernie ponieważ każdy dzień w schronisku to dla naszych podopiecznych walka o zachowanie nadziei. A nasza Misia ma pod dostatkiem pozytywnej energii i jeszcze wiele innych wspaniałych cech, które ujawniają się z każdą chwilą bliższego jej poznania. Dlatego naprawdę warto zarezerwować sobie dłuższą chwilę na odwiedziny w schronisku, wtedy być może te pierwsze, podstawowe kryteria i założenia związane z adopcją nie będą tak ważne jak fakt, że ofiarujemy dom suczce, która stanie się najlepszą i najwierniejszą przyjaciółką rodziny.
Mordeczka to 3-letnia suczka o brązowo-biszkoptowej, krótkiej sierści. Jeśli można by się pokusić o charakterystykę naszych psów pod kątem wnikliwej analizy to Mordeczka zdecydowanie wiodłaby prym jako najbardziej tajemniczy i trudny do opisania przypadek. Całe jej zachowanie pełne jest zagadkowości, Mordeczka rzadko ujawnia swoje uczucia. Nie znaczy to, że w relacji z człowiekiem pozostaje bierna. Wprost przeciwnie, bardzo zależy jej na pozytywnych układach. Musi jednak zostać zachęcona do działania, inaczej pozostaje statycznym lecz niezwykle uważnym obserwatorem. To nasza myślicielka, zawsze z tyłu, za koleżankami, tymi bardziej hałaśliwymi i przebojowymi. Postać z drugiego planu, która zawsze jest w gotowości, a zachęcona przez człowieka, ochoczo biegnie i domaga się głaskania. Tylko ten moment przełamania pozostaje trudny, ponieważ ona nigdy nie decyduje się na wykonanie pierwszego kroku. Dalej układa się już znacznie lepiej, lecz wiele w jej zachowaniu pozostaje powściągliwości i rezerwy wynikającej być może ze złych doświadczeń z człowiekiem. Mordeczka musi zaufać człowiekowi, w sytuacjach nowych i trudnych dystans, jaki wytwarza jest dla niej bezpiecznym marginesem. Rozumiejąc ten fakt, łatwiej będzie nawiązać z nią znajomość. Cierpliwość i spokój, jakie jej okażemy okażą się remedium na wszystkie lęki. Mordeczka powoli odsłania się przed człowiekiem, a tajemnice jakie skrywa warte są zaangażowania. Z jej strony możemy liczyć na wielkie oddanie i przyjaźń, którą zaoferuje nam w zamian.
Karmel to roczny, niewielki pies o brązowej, krótkiej sierści. Jego delikatny wygląd oddaje znakomicie charakter. W Karmelu dużo jest uroczych i niebanalnych cech, przede wszystkim jest on niezwykle łagodny, przyjacielski, zawsze otwarty na znajomości. Czas spędzony z nim to wielka przyjemność, ponieważ radość jaką ma w sobie, zawsze udziela się innym. W Karmelu ciekawe jest połączenie psiej mądrości z czasem jeszcze szczenięcymi zachowaniami. Widać to najlepiej w trakcie zabaw - nikt nie pokona go wtedy w demonstrowaniu szczęścia i zachwytu nad drobiazgami. Umiejętność celebrowania drobnych chwil radości to niezwykła zaleta Karmela. Przyglądając się mu w tych momentach nabieramy pewności, że nawet krótkie chwile zabawy, są niezwykle cenne i ważne. Jego wdzięczność za wspólnie spędzony czas jest ogromna, a powrót to boksu łączy się z wielkim smutkiem. Karmel bardzo źle znosi zamknięcie, dla niego to tragedia. Nie rozumie, dlaczego zostaje sam. Widać, że jest psem, który ogromnie ceni sobie towarzystwo i bardzo trudno mu poradzić sobie z opuszczeniem. My niestety możemy zaoferować mu tylko krótkie momenty radości i właśnie z tego powodu bardzo prosimy o pomoc dla niego. W codziennym życiu z rodziną Karmel będzie bardzo szczęśliwym psem, który każdy dzień w nowym domu traktować będzie jak nagrodę. Jesteśmy tego pewni - Karmel jak magik przemieni zwykłą, szarą codzienność w dni pełne kolorowych chwil.
Komentarz:
Wielu ludzi porusza widok psów zamkniętych w boksach schroniska. Na wielu działa również błagalne spojrzenie psiaków w obiektyw aparatu. Decydując się na adopcję, trzeba jednak pamiętać, że czworonogi, szczególnie te, które trafiły do schroniska, wiele przeszły i nie są maskotką, której można się pozbyć, kiedy nam się znudzi. Dlatego tylko świadoma adopcja tych zwierzaków ma sens. Te psiaki potrzebują bowiem miłości oraz troski, ale przede wszystkim nie zasługują na to, by kolejny raz ich ktoś skrzywdził lub porzucił…
Angelika Grzywacz- Dudek
