To przedstawienie familijne gościło na deskach Teatru im. Norwida od 6 grudnia 2009 roku i już od premiery cieszyło się ogromnym powodzeniem.
Tu spotykają się dorośli i dzieci, by utwierdzić się w przekonaniu, że za sprawą świąt może dokonać się w nas pozytywna przemiana.
W nieśmiertelnym opowiadaniu Dickensa, zręcznie zaadaptowanym przez Henryka Adamka, i teatr romantycznej grozy (w scenie z duchami), i wodewil (piosenki i krzepiąca serce przemiana obrzydliwego skąpca i samoluba w dobrego wujaszka i szefa). A wszystko szczęśliwie zmierza ku finałowi.
Przedstawienie dobrze wpisuje się w dydaktyczny i wychowawczy model teatru adresowanego głównie do dzieci i młodzieży szkolnej.
Na dobro spektaklu trzeba także zapisać drugoplanowe i trzecioplanowe role, m.in. postać żony Freda, siostrzeńca tytułowego bohatera w wykonaniu Anny Ludwickiej, nominowanej swego czasu do Nagrody Marszałka Województwa Dolnośląskiego w kategorii najlepsza rola epizodyczna, oraz efektowne sceny (dzieło choreografa, Juliana Hasieja).
