Piątek, 3 maja
Imieniny: Marii, Marioli
Czytających: 8578
Zalogowanych: 11
Niezalogowany
Rejestracja | Zaloguj

Jelenia Góra: Piękne dopełnienie Kalasantyńskiego Jubileuszu

Poniedziałek, 30 października 2017, 7:04
Aktualizacja: Wtorek, 31 października 2017, 10:31
Autor: Stanisław Firszt
Jelenia Góra: Piękne dopełnienie Kalasantyńskiego Jubileuszu
Fot. Archiwum S. Firszta
Pijarzy, którzy w 1945 roku odnawiali polski Kościół Katolicki w Kotlinie Jeleniogórskiej i do dzisiaj utrzymują w Cieplicach Kolegium, w tym roku mają szczególne powody do radości. Oto bowiem w Kalasantyńskim Roku Jubileuszowym, kiedy to świętują 400 – lecie Zakonu i 250 – lecie kanonizacji jego założyciela św. Józefa Kalasancjusza, doszedł jeszcze jeden – kanonizacja o. Faustyna Migueza.

Zakon pijarów jest najmłodszym spośród wszystkich zakonów w Kościele Katolickim. Jako kongregacja, Zgromadzenie Pawłowe dla Ubogich Matki Bożej od Szkół Pobożnych powstał w 1617 roku, a zakonem stał się w roku 1621. Nie dziwi więc fakt, że niewielu pijarów dostąpiło dotychczas wyniesienia na ołtarze.

Pierwszym był św. Józef Kalasancjusz, urodzony w 1556 roku, który w zakonie przyjął imię Józefa od Matki Bożej. Założyciel pijarów zmarł w 1648 roku. Został kanonizowany 16 lipca 1767 roku przez papieża Klemensa XIII. Drugim pijarem, wyniesionym na ołtarze był Domenico Michele Giovan Battista Pirotti, urodzony w 1710 roku w Montecalvo Irpino, który w zakonie przyjął imię Pompiliusz Maria od św. Mikołaja. W 1727 roku uciekł z domu i wstąpił do zakonu pijarów w Neapolu. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1734 roku. Był nauczycielem w szkołach pijarskich. Propagował kult Najświętszego Serca Jezusowego i Bożej Rodzicielki. Jego postawa życiowa i wielki dorobek w nauczaniu młodzieży sprawiły, że już za życia uważany był za osobę bliską Bogu. Ojciec Pompiliusz oddawał się ascezie. Przez długie lata był mistrzem nowicjatu w Neapolu. Pracował w Anconie i Lugo. W końcu był przełożonym w Campi Salentina. Św. Pompiliusz Maria Pirrotti zmarł w 1766 roku w Campi Salentina. Papież Leon XIII beatyfikował go w 1890 roku, a na ołtarze wyniósł Pius XI, w 1934 roku.

Teraz na ołtarze został wyniesiony trzeci pijar, o. Faustyn Miguez. Nowy święty, Emanuel Miguez, urodził się 24 marca 1831 roku w Xamirás, w prowincji Orense w Galicji, w Hiszpanii. Jego rodzicami byli wieśniacy Benito Miguez i Maria Gonzalez. Emanuel miał troje rodzeństwa: Karmelę, Antoniego i Józefa. Dwaj jego bracia, jak i on sam, chcieli być kapłanami. W rezultacie Józef musiał z tego zamiaru zrezygnować, bo objął gospodarstwo po rodzicach. Emanuel, a wcześniej jego brat Antoni, rozpoczęli naukę. Emanuel od 1847 do 1850 roku, uczył się łaciny i nauk humanistycznych w Sanktuarium de los Milagros. Studia teologiczne podjął w Orense. Pod wpływem wuja swojego przyjaciela postanowił wstąpić do pijarów. Wyruszył do Madrytu, gdzie w 1850 roku przyjął habit pijarski, a rok później został klerykiem. Z chwilą rozpoczęcia nowicjatu przyjął imię Faustyn od Wcielenia. Nowicjat odbywał w Kolegium Świętego Ferdynanda w Madrycie. Śluby złożył w 1853 roku. Od 1855 roku we Wspólnocie Świętego Ferdynanda był nauczycielem pisania w drugiej klasie szkoły podstawowej. W tym też roku zostaje wyświęcony na diakona, a rok później na prezbitera.

Kiedy w 1857 roku, pijarzy zakładali pierwsze szkoły na Kubie, ojciec Faustyn postarał się aby tam się udać. Przebywał w Guanabacoa i Hawanie. W Guanabacoa prowadził badania nad roślinami i ich przydatnością w ziołolecznictwie. Tam też założył gabinety, fizyczny i chemiczny oraz muzeum przyrodnicze. Po trzech latach, z powodu choroby wrócił do Hiszpanii, do klasztoru Świętego Ferdynanda w Madrycie. W latach 1861 – 1868 uczył w Kolegium w Getafe. W 1868 roku przechodzi do nowego Kolegium w Celanova, gdzie został wicerektorem. Rok później został przeniesiony do Sanlúcar de Barrameda, w prowincji Kadyks.

W czasie rewolucyjnych wydarzeń w Hiszpanii, w 1873 roku, przebywał w klasztorze El Escorial w Madrycie. Tam oprócz nauczania o. Faustyn zajmował się też biblioteką. W 1875 roku został powołany na rektora w Monforte de Lemos, ale z tej funkcji zrezygnował i w 1879 roku wrócił do Sanlúcar de Barrameda. Uczył i angażował się w opiekę nad chorymi (ziołolecznictwo). W 18854 roku, o. Faustyn założył zgromadzenie Córek Bożej Pasterki św. Józefa Kalasancjusza (siostry Kalasantynki). W 1888 roku powrócił do Getafe i tam, oprócz nauczania, prowadził leczenie chorych, co doprowadziło do ostrego konfliktu z miejscowymi lekarzami. Ojciec Faustyn zmarł 8 marca 1925 roku. Beatyfikował go w 1998 roku, papież Jan Paweł II. Kanonizacji dokonał papież Franciszek 15 października 2017 roku. Jest to wspaniały akt, podsumowujący Kalasantyjaki Rok Jubileuszowy.

Wyniesienie św. Faustyna Migueza na ołtarze zostało zamanifestowane w kościele św. Jana Chrzciciela w Cieplicach, parafii prowadzonej przez zakon pijarów, z którego wywodzi się nowy święty Kościoła Katolickiego.

Ogłoszenia

Czytaj również

Komentarze (12)

Dodaj komentarz

Dodaj komentarz

Zaloguj
0/1600

Czytaj również

Sonda

Czy chodzę na koncerty do Filharmonii lub gdzieś indziej?

Oddanych
głosów
702
Tak
40%
Nie
51%
Koncerty to nie moja "bajka"
9%
 
Głos ulicy
Złota rybka
 
Miej świadomość
Sąsiedzi w kieszeni Putina?
 
Rozmowy Jelonki
Nie widzimy przeszkód do współpracy
 
Kultura
Mrok spowije Cieplice
 
Kultura
Oda do radości
 
Polityka
20. rocznica wstąpienia Polski do Unii
 
Aktualności
11 tys. zł mandatu za telefon w czasie jazdy!
Copyright © 2002-2024 Highlander's Group