Na czele wszystkich Smerfów stoi oczywiście Papa Smerf. Czyż on nie jest podobny do naszego ciepłego i serdecznego Marcina Zawiły, co to życzy wszystkim, wszystkiego najlepszego i ma niezwykły dar do mądrych i ciekawych opowieści. No, chyba że jakiś Gargamel w postaci np. Marka Obrębalskiego stanie mu na drodze, wtedy to już kończą się opowieści, a zaczyna się mobilizacja innych smerfów i… do ataku bez pardonu. A obok Papa Smerfa piękna i mądra Smerfetka w postaci Mirosławy Dzikiej. A razem z nimi, kto jak nie Osiłek w postaci Jerzego Łużniaka, który już nie raz pokazał na co go stać i że ciężką pracą można zrobić wiele. I miasto posprzątać i kolej naprawić, i drogi do ładu doprowadzić. Nawet zdarcie asfaltu z ul. Drzymały nie było mu straszne.
A teraz radni. Czyż w Krzysztofie Mrozie nie można rozpoznać Ważniaka, nie tylko dlatego że nosi okulary i ma „oryginalny” głos, ale również z tej przyczyny, że raz jest dyrygentem „swojej orkiestry”, a w razie potrzeby pełni funkcję detektywa…?
W złotoustym Rafale Szymańskim nie można dostrzec Smerfa Poety? Przecież ma duszę artysty, co słychać często na sesjach, kiedy fragmentami biblii i dzieł literatury pięknej polemizuje z władzami miasta. Dobiera sztukę oddając nią atmosferę chwili. Wena twórcza potrafi go napaść w każdym momencie.
A Miłosz Sajnog? Czyż wiele różni się od bajkowego Pracusia, co to dyryguje wszystkimi pracami w wiosce. Uwielbia robić wynalazki, które nie zawsze się udają (to przytyk złośliwców, którzy pamiętają czasy, kiedy był on wiceprezydentem). Charakterystycznym znakiem są szelki przy spodniach, daszek przy czapce i ołówek za uchem. Miłosz Sajnog tę wersję uwspółcześnił i ma laptopa zamiast ołówka, ale czapkę z daszkiem sobie zostawił. Obok niego, Bożena Wachowicz – Makieła – Mechaniczna Smerfetka - w bajce zakochana w swoim stwórcy Pracusiu.
W przewodniczącym Leszku Wrotniewskim dostrzec można Zgrywusa, który uwielbia żarty i wygłupy. I któremu radni cały czas dają się na coś nabrać… Trochę też jest z niego Klakier.
W Zbigniewie Ładzińskim zobaczyć można Smerfa Drwala, który wiele razy uratował życie smerfom i nie tylko smerfom. Annie Ragiel przypisał ktoś postać Smerfa Doktora, co to w bajce nie wiadomo czy leczy czy... W Robercie Obazie wielu dostrzegłoby wesołego Łasucha. A Wojciech Chadży? To taki Smerf Strażak. Bardzo dba o to, by dobrze wypełniać swoje obowiązki. Gdy tylko biją na alarm, wyrusza swoim wozem, by gasić ogień, ale sprzęt nie zawsze słucha się właściciela. Może dlatego wymienił wóz strażacki na busy i zamiast wody, wozi ludzi?
Józef Kusiak to taki Smerf Tropiciel. W bajce Smerf ten obdarzony jest wyjątkowymi cechami: ma węch psa tropiącego, dzięki czemu potrafi każdego znaleźć po zapachu. Dzięki instynktowi, potrafi również przewidywać pogodę. Każdą, również tą polityczną… Poza tym ma przyczepione do czapki czerwone pióro.
Piotr Paczóski na pierwszy rzut oka to taki Smerf Sportsman, któremu w bajce nie zależy na wygranej, lecz chce uprawiać wszystkie sporty. Nawet te, których jeszcze nie wymyślono. A Danuta Wójcik to taki Smerf Dumała, który zawsze jest za, a nawet przeciw. W bajce ów Smerf nigdy nie umie podjąć decyzji, ciągle się waha ( czy być w PO czy w klubie Razem dla Jeleniej Góry), aż do czasu kiedy trafia do zamku Baltazara i musi podjąć decyzje, by przeżyć...
W Piotrze Miedzińskim –złośliwi dopatrzyli się Marudy i Lalusia w jednym, w Krzysztofie Kroczaku – Farmera (nie wiadomo dlaczego), a Piotrze Iwańcu – hmm? Może Smerfa Reportera –co to w bajce jest ciekawski, uwielbia zadawać dużo pytań i wtykać nos w nie swoje sprawy.
I jeszcze Ireneusz Łojek… To taki mix Smerfów. Jakich? Zgadnijcie. I dopiszcie pozostałe bajkowe postaci do naszych radnych.
